Monday, December 9, 2024

सात बारा थोडक्यात माहिती.

 सात बारा थोडक्यात माहिती.

आपले जमिनीचे ७/१२ असतात त्यात पुढील भागा मध्ये जमिनीचे ठिकाण, त्याचा सर्व्हे नंबर, सर्व्हे पोट क्रमांक, जमिनीची वर्गवारी (  वरकस, डोंगराळ, बागायती, जिरायती, इत्यादी ), जमिनीचे क्षेत्र हेक्टर आणि आर मध्ये ( १ आर = १,०७६.४ वर्ग फूट किंवा १०० वर्ग मिटर. १०० आर म्हणजे एक हेक्टर. साधारण पणे १ हेक्टर म्हणजे २.५ एकर अंदाजे समजले, थोडीफार फुटात तफावत असते. जुन्या पद्धतीमध्ये १ गुंठा म्हणजे १०८९ वर्ग फूट आणि ४० गुंठे म्हणजे एक एकर ),


त्यातील वर्गवारिप्रमाणे प्रत्येक क्षेत्र किती मापाचे आहे आणि एकंदर क्षेत्र किती मापाचे आहे हे पहिल्या आणि दुसऱ्या कॉलम मध्ये लिहिलेले असते. तिसऱ्या कॉलम मध्ये भोगावटदार: यां मध्ये जमीन मालकाचे नांव ज्याला भोगवटदार म्हणतात. जास्त भोगवटदार असतील तर त्यांचा जमिनीतील हिस्याचे प्रतिशत प्रमाण (%).


जर एखादे नांव तेथे असेल तर तें कोणत्या फेरफार नोंदीमुळे तेथे आले त्याचा फेरफार नंबर नावाच्या बाजूला गोल करून लिहितात. फेरफार म्हणजे कोणत्या बदलामुळे उदा. वारसा हक्काने किंवा खरेदी खतामुळे, किंवा विवाह नोंदणी मुळे विवाहित स्त्रीचे नांव बदलले इत्यादी.

४था कॉलम मध्ये जर जमिनीला कुळ लागले असेल तर कुळाचे नांव. आणि फेरफार नंबर, त्यानंतर इतर हक्कदारांची नांवे येतात.

जर जमिनीवर काही बोजा किंवा कर्ज बोजा ( देणे  असेल तर ) तें सुद्धा लिहिले जाते. खरेदी किंवा विक्री करताना तों बोजा काढून टाकल्याशिवाय हा व्यवहार होत नाही. ही झाली पुढील पानावरील माहिती. 


पाठच्या पानावर त्या शेतात होत असलेले पिक पाण्याची नोंद दरंवर्षी होते. उदा. त्या शेतात कोणतें पिक घेतले आहे. त्याचा उतारा किती येतो हे सुद्धा काही ठिकाणी लिहिले जाते. जर पिक न घेता शेत वारंवार रिकामे ठेवले जातं असेल तर त्याचा भोगावट दार बदलण्याचा हक्क सरकारला आहे.   शेत साऱ्यावर सरकारचे महसूल उत्पन्न  अवलंबुन असतें. 


पिक पाणी नोंद ही कर्ज घेण्यासाठी किंवा विमा योजनेची सुविधा घेण्यासाठी उपयोगाला येते. कारण तुमचे शेती उत्पन्न त्या नोंदीवर समजते. 


ज्यांनी पिक बदलून तेथे बागायती किंवा इतर वृक्ष लावले असतील तर त्याची नोंद तेथे घेणे आवश्यक आहे. कुळ कायदयाच्या केसेस मध्ये यां नोंदी खूप महत्वाच्या ठरतात.


माझ्या समजूती प्रमाणे लिहिले आहे. काही चुकीचे असेल तर जाणकारांनी जरूर मार्गदर्शन करावे.


माधव भोळे 

No comments:

Post a Comment