पिढीजात?

पिढीजात?? आम्ही ज्या ठिकाणी राहतो तेथे गेले कित्येक वर्षे एका मराठी माणसाचे औषधांचे दुकान आहे. आज ती व्यक्ती रस्त्यात भेटली. मी म्हटले काहो,आज काल तुम्ही त्या दुकानात दिसत नाहीत? ते म्हणाले ते दुकान आमच्याच नोकराला भाड्याने चालवायला दिले आहे. मी म्हटले तुमचे तर दुकान चांगले चालत होते. त्या आधी तुमचे वडील सुद्धा त्या दुकानात बसलेले बघितले आहेत मी. ठीक आहे आता तुम्हाला स्पर्धा आहे. आणखी दोन जण त्या विभागात आले आहेत. त्यातील एक गुजराथी मुलगा तर गेल्या दहा वर्षात फारच पुढे गेला असून त्याचे दुकानात त्याचे तीन सख्खे भाऊ आणि कमीतकमी 5 नोकर सुद्धा असतात तरी सुद्धा गर्दी कमी होत नाही, असे असताना तुम्ही तुमचे दुकान चालवायला का दिलेत? ते म्हणाले वडिलांच्या पश्चात मी ते दुकान 30 वर्षं चालवले. माझा मुलगा मोठा झाला, तो सुध्दा माझ्यासारखाच बी. फार्म. झाला पण त्याने आधीच सांगितले की "बाबा, मी तुमच्यासारखा सकाळी 9 ते रात्री 9 दुकानात बसणार नाही." आणि तो पुढील शिक्षणासाठी यु.के. ला गेला. आता पुढे नोकरी करेल. मी तरी काय करणार? त्याची मर्जी. मी त्यांना म्हटले अहो तुम्ही तुमचे चालू ( working) नावरूपाला आलेले दुकान दुसऱ्याला चालवायला दिलेत आणि तो गुजराती तरुण नंतर येऊन गेल्या 10 वर्षात त्याने केवढी प्रगती केली आहे. ठीक आहे त्याच्याकडे थोडे भांडवल सुद्धा आहे पण तुमच्याकडे तो सुद्धा प्रश्न सुद्धा नव्हता. दुकान तयारच होते. तो घरपोच औषधें देतो. न मागता शक्य असेल तेव्हडा डिस्कोउंट देतो. एखादे औषध उपलब्ध नसेल तर लगेच नोंद करून स्टॉक आल्यावर गिर्हाईकाला फोन करून सांगतो अथवा घरपोच पाठवून देतो. तो आणि त्याच्या भावांची बोलण्यात सुद्धा नम्रता आहे. तो चांगली सर्व्हिस देतो म्हणून लोक प्रथम त्याच्याकडे चौकशी करतात. गिर्हाईक कसे ओढायचे ही त्याच्याकडे कला आहे. त्यासाठी एम. बी. ए. करायची गरज नाही. तुम्ही तुमच्या मुलाला तयार केला असता तर तोही चांगले काम करू शकला असता. संस्कार संस्कार म्हणजे आणखी वेगळे काय असते? ती व्यक्ती म्हणाली आमच्या सौ. नि आधीच सांगितले होते की तिच्या बहिणीचा मुलगा ऑस्ट्रेलियामध्ये चेफ म्हणून नोकरी करत आहे तर आपला मुलगा पण फॉरीनला मास्टर्स करायला जाणार. लहानपणापासून मुलाच्या डोक्यात तेच भरवले गेल्यामुळे माझा नाईलाज झाला. मी म्हटले ठीक आहे अजूनही वेळ गेलेली नाही. अनेक मंडळींनी औषध दुकानांच्या फ्रांचाईस काढल्या आहेत, कोणी कोणी औषधें ऑनलाइन सुद्धा विकतात. Netmeds, Truemeds, 1mg सारख्या ऑनलाइन फार्मसी कंपन्या करोडची उलाढाल करत आहेत. यातील काही फर्स्ट जनरेशन इंटरप्रिनर सुद्धा आहेत तर काहीचे पिढीजात फार्मसी डिस्ट्रिब्युशनचे व्यवसाय आहेत. कोणाला खरोखरच मोठे व्हायचे असेल तर त्याला बाहेरगावीच जायला हवे असे काही नाही. १३२ कोटी जनतेला काय लागत नाही? जगातील सर्वात मोठे कँस्युमर मार्केट येथे आहे म्हणून तर मेट्रो, वॉलमार्ट, ऍमेझॉन सारख्या परदेशी कंपन्या येथे टिकून राहण्यासाठी काय वाटेल ते करायला तयार आहेत. त्यासाठी फक्त दुर्दम्य इच्छाशक्ती हवी, मेहेनत करायची तयारी हवी, पडेल ते काम करायची तयारी आणि एकच ध्यास हवा तो म्हणजे यशस्वी होण्याचा. बाकी नातेवाईक काय बोलतात, समाज काय बोलतो येथे जास्त लक्ष देऊ नये. माधव भोळे