मराठी माणूस आणि काही सवयी

मराठी माणसाच्या मनात एक मोठा गैरसमज आहे की मोडेन पण वाकणार नाही. शिवरायांचे हे नाव सांगतात पण त्यांना हे माहीत नाही की शिवराय आपल्या कर्तव्यात कधीच चुकले नाहीत. 

आपल्या कर्तव्याच्या ठिकाणी नम्रपणे काम करणे, कामाला प्रामाणिक राहणे आणि वेळेला आणि शब्दाला पक्के रहाणे हे गुण आहेत ते सर्वांनीच आत्मसात करायला हवेत. एकदा का तुमच्या मनातून ती व्यक्ती उतरली की तुमचा नोकरी किंवा व्यवसाय त्या व्यक्तीबरोबर मनापासून होऊ शकणार नाही.

मराठी माणसाचे दुसरे ही काही दुर्गुण आहेत.

१) गरज असेल तरच मित्राला किंवा नातेवाईकाला सम्पर्क करणे. एरवी तो कसा आहे या बद्दल चौकशी सुद्धा न करणे.

२) दुकानात गिर्हाईक असले तरी, अगदी भयंकर उकडत असले तरी सुद्धा, मोजून मापून आवश्यक असेल तरच पंखा लावणे. नको तेथे काटकसर!!

३) १० रुपयांची भाजी घेताना १० वेळा घासघीस करणे आणि बिल्डर किंवा जमिनीचे व्यवहार करताना तो व्यवहार बॉण्ड पेपरवर लिहून देत आहे म्हणून त्याच्यावर डोळेझाक विश्वास ठेवणे. त्याबद्दल योग्य प्राधिकरणात किंवा वकिलामार्फत चौकशी न करणे, कारण वकील पैसे घेतो. बिल्डर  त्या व्यवहाराच्या किमितीतच फुकट करून देतो. कातकसरीचा दुष्परिणाम. योग्य तेथे योग्य व्यक्तिमार्फत सल्ला किंवा काम करून घेणे  आवश्यक असते भले कितीही पैसे जावोत. 

४) कॉलेज चा कोर्स निवडताना क्लास ला कन्सेशन मिळते म्हणून आधी ऍडमिशन घेणे आणि मग नातेवाईकाकडे किंवा तज्ञ माणसाकडे कोर्स ची माहिती विचारणे. आधी विचारले असते तर योग्य मार्गदर्शन मिळून त्याचा उपयोग करियर मध्ये झाला असता.

५) जर आपण व्यावसायिक किंवा प्रोफेशनल असाल तर त्याच्या नेटवर्क चा भाग न बनणे. आपल्यालाच जास्त समजते त्यामुळे त्या व्यवसायाची किंवा प्रोफेशन ची माहीती अध्ययावत नसणे. हा अनुभव आहे की व्यवसायिक टॅक्सएशन किंवा इतर कायदेशीर वाटा किंवा कायदेशीर पळवाटा जेव्हड्या गुजराती सी ए ला माहिती  असतात तेवढ्या मराठी सी ए ला नसतात. त्याला वाटते की मी सी ए झालो म्हणजे गंगेत घोडे न्हाले. अहो येथे दररोज कायदे बदलत असतात. ह्या विषयी कोणाला राग येईल पण ही सत्य परिस्थिती आहे.

६) इतिहासात आणि धार्मिक विषयात जरुरी पेक्षा जास्त रममाण होणे आणि आपल्या आयुष्याचे ध्येय न ठरवता प्रवाहपतित होणे. 

७) उगाचच गरज नसताना रामशास्त्री बाणा दाखवणे. 

८) एक घोष वाक्य कायम बोलणार "आपण कोणाचे आयकून नाय घेणार नाय काय समजलात".

९) हक्कासाठी लढणे पण कर्तव्याच्या नावाने शून्य.

१०) लोकशाहीचा अतिरेक भले त्यामुळे काही वेळा मूळ हेतू बाजूला गेला तरी चालेल पण.

अर्थात हे सर्वसामान्य मराठी माणसांबद्दल लिहिले आहे. अपवाद असतातच.

माधव भोळे

ReplyForward