माझे मत (श्री श्री …)

माझे मत (श्री श्री …)

अलीकडेच श्री श्री रविशंकर यांनी यमुनातीरी केलेला ३ दिवसीय जागतिक संस्कृती महोत्सव वेगळ्या च कारणासाठी गाजला. भारतीय हरित लवादाचा संपूर्ण निकाल वाचल्या नंतर असे लक्षात येते कि या मंडळीनी सर्व प्राधिकरणाला महोत्सवाबद्दल कळवले होते पण पोलिस, फायर ब्रिगेड, जल विभाग, नद्या आणि गंगा पुनरितजीवन प्राधिकरण जे गंगा यमुना जल प्रदूषण,  संरक्षण, विकास याचे साठी असलेली अधिकारी संस्था यांचेकडून कोणतीही परवानगी घेतली नसताना हजारो वर्ग मीटर बांधकाम यमुना पूर समतल विभागात केले. कोणतीही परवानगी न घेता यमुनेच्या त्या भागात जाण्यासाठी एक लांब तात्पुरता पूल, अनेक रस्ते, गाडी तळ,  ४० फुट  उंच, २०० फुट रुंद आणि १००० फुट लांब असे भव्य व्यासपीठ बांधले. या  बाबतीत पर्यावरण खात्याची आवश्यकता नाही हा त्यांचा संदर्भ सुद्धा कायद्याला धरून नाही असे लवादाचे म्हणणे आहे.

हे विश्वाची माझे घर या भावनेने केलेल्या या कृतीमुळे यमुना तीरी असलेल्या अनेक विध पाणवनस्पती, जीवश्रुष्टी, अनेक झुडुपे, गवते नष्ट झाली, प्रवाहात असलेले झरे दाबले गेले आणि यमुनेच्या प्रवाहाची दिशा बदलली. शिवाय येणाऱ्या मंडळींची मलमूत्र विसर्जनाची व्यवस्था, पाण्याची व्यवस्था, त्या मुळे होणारे जल प्रदूषण आणि पर्यावरणावरील दुष्परिणाम या बाबतीत सुद्धा या लवादाने श्री श्री रविशंकर यांच्या आर्ट ऑफ लिविंग फौंडेशन, दिल्ली विकास प्राधिकरण आणि पर्यावरण मंत्रालय, भारत सरकार यांना त्यांच्या निष्काळजी पणामुळे धारेवर धरले. 

लोकांना ८४ लक्ष योनीतून माणसाचा एकदा जन्म येतो हे आवर्जून सांगणार्या तथाकथित संत मंडळींकडून जर अशी पर्यावरणाची आणि जीव श्रुष्टीची हानी होऊ लागली, आणि बलवानाने जर अबलांवर अत्याचार केले तर अध्यात्माचे डोस पाजायचा या मंडळीना काय अधिकार? हे सर्व करून सुद्धा लोकमान्य टिळकांच्या आवेशात मी चूक केली नाही मी दंड भरणार नाही हे सांगायला राविशांकारांची जीभ धजावली याचे आश्चर्य वाटते.

आत्मप्रसिद्धी साठी माणूस काय करेल हे सांगता येत नाही पण हे सर्व एकाच गोष्टीमुळे होते असे मला वाटते ते म्हणजे हाव. मग कोणाला पैशाची असते, कोणाला प्रसिद्धीची, कोणाला जिंकायची, कोणाला आणखी कसली. 

पण आपण सर्वांनी हे लक्षात ठेवले पाहिजे कि महाभारत झाले तेच मुळी जिंकायच्या हावेमुळे. युधिष्ठिराने ध्युत जिंकण्यासाठी प्रथम राज्य लावले आणि नंतर आपल्या बंधूंचा आणि पत्नीचा विचार न करता आपली पत्नी द्रौपदी सुद्धा पणाला लावली. मग दुर्योधानालाच एकटा दोषी का मानवा ? अर्थात या दोघांमुळे त्यांचे चांगले वाईट साथी सुद्धा मेले (सुक्या बरोबर ओले).

हा निकाल देण्यापूर्वी रवि शंकरांनी आपली बाजू वकिलांमार्फत मांडली होती पण ती लंगडी पडली. कायदा सर्वांसाठी सारखा आहे मग राविशांकारानि जर चूक मान्य करून प्रायश्चित्त घेतले असते तर त्यांच्या चाहत्यांची संख्या नक्कीच वाढली असती असे मला वाटते.

माधव गणेश भोळे (मोब: ८४५१८८६७५९ )

16.March.2016