एका लग्नाची गोष्ट

एका लग्नाची गोष्ट (मुलीचे आई वडील मुलगे कसे नाकारतात, त्याची ) सुप्रसिद्ध व्यवसायिक पदमविभूषण नारायण मूर्ती आणि सुधा ( कुलकर्णी) मूर्ती यांची पुण्यात ओळख झाल्यानंतर काही दिवसांनी सुधाने आपल्या वडिलांना मूर्तिबद्दल संगितले. सुधाचे वडील सर्जन होते तर सुधा बीई, एम ई होती आणि टाटा मोटर्स मध्ये नोकरीला होते. नारायण मूर्ती बि.टेक, एम टेक( आय आय टी मद्रास ) होते. त्या वेळी ते स्वतःच छोटा व्यवसाय करत होते. सुधाच्या वडिलांच्या बोलावण्यावरून मूर्ती त्याना भेटायला गेले. मूर्तिनी लाल शर्ट घातला होता. ते पुण्यात भाडयाच्या खोलीत राहत होते. अचानक काम आल्यामुळे ते मुंबईला गेले होते आणि येताना घाटात ट्राफिक जाम मुळे त्याना २ तास उशीर झाला होता. सुधाच्या वडिलांनी मूर्तिना विचारले, तुझे पुढील प्लॅन काय आहेत? मूर्ती म्हणाले मी कम्युनिस्ट पार्टीचा नेता बनणार आहे, मला एक अनाथाश्रम काढायचा आहे. मूर्ती गेल्यावर सुधाच्या वडिलांनी सुधाला आपला निर्णय सांगितला. अशा मुलाशी मी तुझे लग्न लावून देणार नाही जो दिलेली वेळ पळू शकत नाही, ज्याला धड चांगली नोकरीं नाही, जो पैसेवाला ही नाही, ज्याला स्वतःचे घर नाही, आणि तो अनाथाश्रम काढायला निघाला आहे. आणि पुढील इतिहास सर्वांनाच माहिती आहे. माधव भोळे