ज्ञाती संमेलने आणि त्याची आवश्यकता

 ज्ञाती संमेलने आणि त्याची आवश्यकता 

मनुष्य हा समूहाने राहणारा प्राणी आहे. आपल्या भारतीय ज्ञातींमध्ये वेगवेगळ्या वेळी, वेगवेगळे कार्यक्रम, मेळावे, संमलने घेतली जातात. त्यामध्ये आपल्या मंडळींना आपले विद्याभ्यास, कला, खेळगुण यातील नैपूण्य सादर करण्याची संधी मिळत असते. विद्यार्थी संमलानातून आपल्या शैक्षणिक कामगिरी बद्दल विद्यार्थ्यांचे कौतुक केले जाते. आपला, आपल्या पाल्याचा बहुमान / सत्कार व्हावा हे सर्व पालकांना वाटत असते. 

पण अलीकडे एक अशी प्रथा झाली आहे की काही ठराविकच लोक अशा संमेलनाला उपस्थित रहातात. आपल्या पाल्याला जर बक्षीस असेल तर आपण उपस्थित रहातो नाहीतर नाही. अनेक लोकांना ह्या ज्ञाती संमेलनाना उपस्थित रहाणे म्हणजे वेळेचा अपव्यय वाटतो. जशी काही त्यांना ज्ञातीची गरजच उरली नाही. ठीक आहे आज गरज नाही असे वाटत असेल पण ज्या वेळी गरज वाटेल त्यावेळी तुम्ही साद घालाल त्यावेळी लोक पण तसाच विचार करतील. 

तुम्हीच विचार करा, तुमच्या पाल्याचा सत्काराच्या वेळी कोणीतरी त्याचे कौतुक करावे, टाळया वाजवाव्या असे तुम्हांला वाटते मग दुसऱ्या पाल्याच्या वेळी तुम्ही नको का टाळया वाजवायला हजर? समाज हा टू वे ट्राफिक आहे. 

काल एक ओळखीचा मित्र भेटला होता. गेले काही दिवस तों खूप आजारी होता. तरी धापा टाकत जिना चढत तों विध्यार्थी संमेलनाला आला होता. त्याला विचारले की तू अतिशय आजारी होतास तर का आलास? तर त्याने सांगितले की "माझ्या मुलाला येथे बक्षीस आहे आणि त्यावेळी मीं नसेन तर त्याला कसे वाटेल. त्याच्या बालवयात त्याचे कौतुक मीं करायलाच हवे. मग पुढे तों किती मोठा झाला तरी ति सर त्यावेळी येणार नाही". हे ऐकून मला पटले की अशी संमेलने वेळोवेळी व्हायलाच हवीत आणि त्यात लहान थोर ज्ञाती बांधवानी उत्स्फूर्त भाग घ्यायलाच हवा. 

काल ज्यावेळी गौतम अदानी ह्यांचे हस्ते डी. गुकेश ह्या नवीन जागतिक बुद्धिबळ पटूचा सत्कार केल्याचा फोटो मीं बघितला त्यावेळी मला फार आनंद झाला. गुकेश चे आई वडील दोन्ही डॉक्टर असून सुद्धा त्यांनी आपल्या मुलाच्या उपजत गुणांना वाव दिला आणि त्याचे फळ आज त्यांना मिळाले. 

ज्ञाती बांधवानी आपल्या तसेच इतर विद्यार्थ्यांना , कलाकारांना, खेळाडूना उपस्थित राहून प्रोत्साहन दिले तर असेच जागतिक दर्जाचे नागरिक तयार होतील ही आशा.

माधव भोळे