2BHK Flat

काल एका ओळखिच्या मुलाची भेट झाली. त्याचे लग्न जमत नव्हते म्हणून काळजीत होता. तो तक्रार करत होता, जी मुलगी सांगून येते तीची आई विचारते तुमच्याकडे स्वतःचा 2 BHK फ्लॅट आहे का? मुंबई किंवा ठाणे मध्ये चालेल, वसई विरार नको कारण आमची मुलगी चर्नि रोड ला काम करते, वगैरे वगैरे. तो म्हणाला काका, मुंबईत 2 BHK फ्लॅट घ्यायचा म्हणजे कमीतकमी 1.4 करोड किंमत आहे, ठाण्यामध्ये 1.1 करोड ते सुद्धा घोडबंदर रोडवर म्हणजे लांब. एम बी ए झाल्यानंतर मला जॉब लागून 5 वर्ष झाली. यात मला लोन काय मिळणार आणि मी 2 BHK कसा घेणार? बरीच प्रोपोसल आली पण लोक फक्त चेष्टा करतात. माझ्या घरून पण काही सपोर्ट नसल्यामुळे ते अशक्य आहे. गेले 4 महिने माझी त्याच्याशी या विषयावर नेहमी चर्चा होत असे. शेवटी एकदिवस न राहून मी त्याला म्हटले, तुझे म्हणणे खरे आहे पण आज जग आपल्याला हसत आहे. पैसे नाहीत तो मूर्ख समजला जात आहे. वडिलोपार्जित इस्टेट किंवा स्वतःची इस्टेट नाही त्याला जगात आणि लग्नाच्या बाजारात काही किंमत दिली जात नाही. असो, तुझे लग्न योग्य वेळी होईलच पण यातून आपण एक पोसिटीव्ह गोष्ट घेतली पाहिजे. ती म्हणजे आपण आपले उत्पन्न सन्मार्गाने वाढवले पाहिजे. आपल्या उत्पन्नाचा वेग महागाईच्या वेगापेक्षा जास्त झाला पाहिजे. आजपर्यंत जे लोक घर घ्यायला गेले त्यांना असलेली शिल्लक आणि घराची किंमत यात कायम तफावत आढळली. म्हणून तर हौसिंग लोन ही कल्पना आली, पण ते सुद्धा आपल्या कमाईच्या पटीत आणि वय आणि जागेच्या किमतीवर अवलंबून मिळते. थोडक्यात आपले दाखवता येणारे उत्पन्न जास्त असेल तर आपण घर घेऊ शकू. असे उत्पन्न वाढवण्यासाठी तू काही विचार केला आहेस का? अनेक छोटे मोठे व्यवसाय आपली नोकरी सांभाळून आपण करू शकतो त्यामुळे शिल्लक वाढू शकते तसेच आपल्याला अनुभव मिळतो आणि एक नवीन उत्पप्नाचा झरा सुरू होतो. मी एक माहीत असलेली गोष्ट सांगतो. मी लग्नापूर्वी गिरगावात रहात असताना अरुण भट नावाचे एक शिक्षक, आय आय टी आणि 12 वि साठी भट क्लासेस म्हणून साहित्य संघ मंदिरच्या वर ४ थ्या मजल्यावर, केळेवाडी, गिरगाव मध्ये चालवायचे. हाडाचा शिक्षक. फी दिली नाहीतर कधी विचारायचे नाहीत पण गणिते केली नाही तर पट्ट्याने मारायचे. वर्षावर्षात कधी फी विचारली नाही. त्यावेळी वार्षिक फी 1800 रुपये ती सुद्धा द्यायला जड होती लोकांना. एकदा मी १९८६ साली दिल्ली येथे कामानिमित्त गेलो असता त्याच हॉटेलमध्ये हे सर लॉबीत भेटले. साधा शर्ट पॅन्ट, पायात चपला आणि हातात झोळी. ते मला ओळखत नव्हते पण मी त्यांना ओळखत होतो. मी त्यांना विचारले, सर तुम्ही इकडे कुठे? ते म्हणाले अरे आमच्याकडे दिवाळी, ख्रिसमस आणि मे महिन्यात क्लासला सुट्टी असते ( पूर्वी क्लासमध्ये व्हेकेशन बॅचेस होत नसत). खूप रिकामा वेळ फुकट जातो. मग काय करायचे?. आता काश्मीर मध्ये टेररिसम मुळे लोक काश्मीर मध्ये फिरायला जात नाहीत. पण सिमला, कुलू, मनाली आणि इतर हिमाचल प्रदेश मध्ये बर्फ असल्यामुळे लोक बर्फ बघायला आणि बर्फात खेळायला येतात. काश्मीर ऐवजी हिमाचल नवीन यात्रा स्थळ होऊ घातले आहे. मी या सुट्यांमध्ये 5 ते 7 ट्रिप घेऊन हिमचलमध्ये जातो. तेथील सर्व हॉटेलवाले माझ्या ओळखीचे झाले आहेत, ते माझ्या पाठीच असतात. तेव्हढेच माझे वर्षाचा खर्च सुटतो आणि कमाई वाढते. बघता बघता सरानी या विषयात जम बसवला आणि सिमला येथे 2 हॉटेल विकत घेतली. नंतर या अनुभवाच्या जोरावर कोस्टल कर्नाटक ही भारतातील पहिली नवीन ट्रिप सुरू करून या क्षेत्रात धमाल केली. भटकळ, कुमठा येथे जा आणि जीपवाल्याना सांगा अनुभव ट्रॅव्हल च्या हॉटेल ला जायचे आहे, ते पैसे घेणार नाहीत कारण त्यांचे भाडे अनुभव ट्रॅव्हल देतो असे माझ्या गुजराथी मित्र जो त्यांच्या ट्रीपला जाऊन आला तो म्हणाला. आता त्यांचे ऑफिस प्रभादेवी येथे असून ते त्यांची मुलगी सांभाळते. सरांचा फ़ंडा सिम्पल, कस्टमरला जे हवे ते खायला देऊन खुश करायचे, हिशोब बघायचा नाही. सिनियर सिटीझन ना संध्याकाळी थंडीमध्ये गरम गरम भजी किंवा उन्हाळ्यात थंडगार आईस्क्रिम देऊन मन जिंकून घ्यायचे. तोंडावर आणि हृदयावर नुसती साखर पेरलेली. तेच गिर्हाईक चार नवीन गिर्हाईक देते. जाहिरातीची गरज नाही. माणूस दिलदार. असो भट सरानी पुढे क्लासेस बंद केले आणि कोस्टल कर्नाटका मध्ये 3 / 4 हॉटेल आणि व्हेकेशन व्हीला बांधून सम्पती कैक प्रमाणात वाढवली. अर्थात अहोरात्र मेहेनती शिवाय ते शक्य नाही. सांगण्याचा मतितार्थ आपणही आपले उत्पन्न महागाईच्या पेक्षा जास्त वेगाने कसे वाढवता येईल याचा सखोल विचार करून कामाला लागायला हवे. झटपट डबल पैसे होण्याचा मार्ग शोधू नका कारण मेहेनत, काटकसर, नियोजन, व्यापारी वृत्ती आणि आत्मसन्मानाने पैसे कमवण्याची वृत्ती नसेल तर कोणीच यशस्वी होऊ शकत नाही. माधव भोळे