you should walk the talk

काल सुधा मूर्ती यांची एक छोटी मुलाखत ऐकली त्यातील एक गोष्ट मला भावली. त्यानी तरुणपणी शिकत असताना जे. आर. डी. टाटाना पत्र लिहिले होते कि टेल्को च्या शॉप फ्लोअर इंजिनियरच्या भरतीच्या जाहिरातीत महिला उमेदवार नको अशी टिपण्णी होती आणि पुढे जे. आर. डि. नी त्याना बोलावून इंटरव्यू घेऊन टेल्को मध्ये शॉप फ्लोअर इंजिनियर ची नोकरीं ऑफर केली. त्यानंतर घरी आल्यावर वडिलांना कळल्यावर वडिलांनी त्यांना विचारले कि मग तू नोकरीं घेणार का? त्यावर त्या म्हणाल्या छे छे, मी तर पुढे शिकायला जाणार. त्यावर वडील बोलले मग तू हे पत्र वगैरे लिहून इंटरव्यूला कशाला गेलीस? तर त्या म्हणाल्या महिलांना नोकरीचा हक्क मिळाला पाहिजे म्हणून. मग वडील बोलले कि आता तो मिळाला आहे तर तो तुला स्वीकारायलाच हवा. तू ती ऑफर नाकारू शकत नाहीस. जर तुला महिलांना हक्क मिळावा असे वाटतं असेल तर तू स्वतः तेथे जॉईन व्हायला पाहिजे नाहीतर टाटा म्हणतील कि महिलांना नोकरीं ऑफर करून काय उपयोग, त्या ते स्वीकारत नाहीत. तू जे बोललीसत्या प्रमाणे तुला वागायला हवे ( you should walk the talk ). मग दोन तीन दिवस त्यांनी विचार केला. त्यांनी आपल्या आजोबांचे शब्द कोट केले आणि म्हणाल्या किं जर "आपल्याला १०,००० पायऱ्या चढायचे असेल तर प्रथम पहिली पायरी चढणे आवश्यक आहे" आणि त्या नंतर त्या म्हणाल्या कि ती नोकरीं त्यांनी स्वीकारली. अनेक अडचणी असून सुद्धा जिद्द म्हणून त्यांनी पुढे काही वर्ष ती नोकरीं केली. असो छोट्या छोट्या संवादातून मोठ्या मोठया गोष्टी बाहेर पडत असतात ज्या हृदयात ठाम बसतात. माधव भोळे